Δεν ήντεχες, που ΄γγιχτικιά,
ήνιωθες τη γερμανικιά
σημαία ν΄ ανεμίζει
απάνω στην Ακρόπολη ·
κι ενέβειτε υποστολή
κι εκάματε π΄ αξίζει.
Ήσουνα δεκαννιά χρονώ
και μες στσι σκέψες ολωνώ
-- ήρωας τσι ΄ενιάς σου --
εΐνηκες, πού ΄ το ΄ μ πολύ
δύσκολη η αποστολή
και το κατόρθωμά σου.
Πήρασι, τότες, οι λαοί
-- μες στου πολέμου τη σφαή --
θάρρος κι επολεμούσα ·
και νά που ΄λευτερώθημα...
κι όλ΄ η Αξά που σ΄ εχτιμά,
απόψε, ΄ναι παρούσα.
Νίκος Σαρρής
σ.σ. : Το έγραψα, στις 26 - 4 - 2010, για την εκδήλωση προς τιμή του
Μανώλη Γλέζου, που συνδιοργάνωσαν απο κοινού ο δήμος Αγίων Αναργύρων
με το Σύλλογο Ναξιωτών Αγίων Αναργύρων, στο πνευματικό κέντρο του δή-
μου " Μαρία - Έλενα ". Δημοσιεύθηκε, επίσης και στο blog e-Νάξιοι.
Από το βιβλίο μου : '' Σταχολόημα... '', (2018).
