Σάββατο 2 Ιουνίου 2012

Απεραθίτικα κοτσάκια : εισαγωγή


     Κοτσάκια   ακούω   απο   τότε   που   γεννήθηκα.   Απο   τότε   που   ήμουν   μωρό   στην   κρεμαστή    κούνια,   πάνω   απο   το   κρεββάτι   των   γονιών   μου,    στ΄  Απεράθου   και   με   νανούριζε   η  μάννα   μου,  τραγουδώντας   μου   κοτσάκια,   το  έρι - έρι   και   άλλοι   Απεραθίτικοι   σκοποί.
                               
     Μεγαλώνοντας    έκανα   την   πρώτη   μου   συλλογή,  μ΄  Απεραθίτικα  κοτσάκια,  σε   ηλικία   13  χρονών,   ''   Απεραθίτικα   κοτσάκια,   1971  '',     που   ήτανε   τα   πιό   αγαπημένα   μας,    απεραθίτικα   κοτσάκια,   των   παιδιών   της   ηλικίας   μου,   την   εποχή   εκείνη.   Και   είναι   σημαντικό,   σαν   καταγραφή.    Έκτοτε,   κυρίως,   απο   το  1980   και   μετά,   έχω   γράψει   πολλές   προσωπικές   συλλογές   με   κοτσάκια,   τετράστιχα,   εξάστιχα    και   οκτάστιχα.  Σποραδικά,  κατά   καιρούς,  δημοσιεύω,   κάποια   περιεχόμενά  τους,   στο   f.b.   μου,    στο   blog   μου   και  γενικώτερα   στον  τύπο).

     Αργότερα,   γράφτηκε   το   '' Δημοτικά   τραγούδια    απο   τ΄  Απεράθου   της  Νάξου '',(έκδοση   1984),  του   Νίκου  Βλ. Σφυρόερα.   Και   το   2000,   πάλι,   το   ''  Στ΄  Απεράθου   όπου   η   ψυχή   τραγουδάει  '',   του   φίλου  μου  και   συμμαθητή,  Φλώριου   Γ. Μπαρδάνη. Τα  δύο   αυτά  βιβλία,   τα   θεωρώ,   κάτι   σαν   ''ευαγγέλιο '',  για   τα   κοτσάκια. '' Τ΄  Απεραθιτάκια,   πρέπει   να   τα  διαβάσουσι,   μπάρεμου,   απο   εκατό   βολές  '' .   Αν   κάποτε,   όπως   έχω,   ήδη,   προτείνει,  γίνει   η   διδασκαλία  των   κοτσακιών  (μαζί   με   την   ιστορία   του  χωριού),       κύριο   μάθημα   στο    Δημοτικό  Σχολείο  στ΄  Απεράθου,     τα   δυό   αυτά   βιβλία,   πρέπει   να   είναι    τα   κύρια    βιβλία   διδασκαλίας   των   κοτσακιών.   Η   βιβλιογραφία  για   τ΄ Απεράθου,  τη   στιχουργική   και   ποιητική   του   τέχνη   και   ιστορία   είναι   αρκετά  πλούσια,  π.χ.     Γιαννούλης,   Κατσουρός,  Ζευγώλης,  Μαντζουράνης,   Οικονομίδης    και   πάρα    πολλοί,   ακόμη,   αξιολογώτατοι    Απεραθίτες   συγγραφείς,  άντρες   και   γυναίκες,    με   χρησιμότατα   βιβλία,    για    κάθε     ειδικό   ερευνητή   πολλών   επιστημών.

     Μέσα    στα  κοτσάκια,   υπάρχει   ζωντανή  όλη   η  ιστορία   τ΄  Απεράθου.   Αλλά   και   κάθε   Απεραθίτης   και   Απεραθίτισσα,   μου   φαίνεται,  πως   έχει   την  προσωπική του   συλλογή,   είτε   κατεγραμμένη   ή   και   στο   μυαλό   του,   ακόμη...   Στ΄  Απεράθου,   όλοι,   σχεδόν,   οι   κάτοικοι   του,   όλων   των   ηλικιών,   ανεξάρτητα   απο   μορφωτικό   επίπεδο,   έχουν   μιά   πολύ   έντονη   έμφυτη   ικανότητα   να   στιχουργούν,      με   πολύ   μεγάλη   άνεση   και   ευχέρεια,    χωρίς   να   καταβάλλουν   κόπο   και     ιδιαίτερη     προσπάθεια,   στο   ύψιστο   επίπεδο   της   στιχουργικής   τέχνης ·  επίπεδο   που   μπορεί,  κάλλιστα   και    αξιόπιστα,  να   θεωρηθεί   ως   μέτρο   σύγκρισης   για   κάθε  επαγγελματία   στιχουργό.   Και   αυτό   το   θείο   χάρισμα,   μεταβιβάζεται    απο   γενιά   σε   γενιά,   με   κληρονομικό   τρόπο.

Όταν   δημιούργησε   ο   Θεός   τον   κόσμο,   γέμισε   --   απλόχερα   και   με   αγάπη  --  κάμποσες   φορές,   τις   χούφτες   του,   με   τον   σπόρο   της   ποίησης   και   της   στιχουργικής    και   τό   σκόρπισε   απο   ψηλά,   μες   στ΄   Απεράθου...    Κι   αυτός   ριζοβόλησε,   αιώνια...

     Τα   κοτσάκια,  μπορούμε   και   να    τα   πούμε     και   να   τα   τραγουδήσουμε    και   να   τα   χορέψουμε.   Έχουμε   αρκετούς   απεραθίτικους   σκοπούς   (μουσικές   επενδύσεις    στίχων),   των   κοτσακιών   και   των  άλλων   απεραθίτικων   τραγουδιών   και   μ΄  αυτούς   ζωντανεύουμε   και   μετατρέπουμε   σε   κίνηση   και   χορό,   τον   ψυχισμό   μας...   Κοτσάκια   μπορούμε   να   βγάλουμε   εκείνη   τη   στιγμή   που   μιλούμε,   αυτοστιγμεί,    ή   να  τα   σημειώσουμε   στη   μνήμη   μας   ή   σε   κάποιο   χαρτί   για   να μην ξεχαστούν.      (Έχουν   χαθεί  χιλιάδες   όμορφα   κοτσάκια,   που   δεν   εχουν   καταγραφεί   και   λησμονούνται,  εύκολα,  με  το   πέρασμα   του   χρόνου).

      Για   τα   κοτσάκια   μπορούμε   να   μιλούμε   ώρες   ατελείωτες   και   μέρες   και   μήνες...  Το  blog   αυτό   είναι   απόλυτα   εξειδικευμένο   με  τ΄  απεραθίτικα   κοτσάκια   και   την  στιχουργική   τέχνη.   Και   δεν   εξαντλείται,   βέβαια,   η   ανάλυσή   τους,   σ΄  ένα   κείμενο.  Θα   αναφερθούμε   σ΄  αυτά   πολλές   φορές   και   θα   αναλύσουμε   πολλά   σχετικά   θέματα.


                                                                                   Νίκος  Σαρρής 

σ.σ.   :    Απο   τη   συλλογή   μου   :    ''   ΑΠΕΡΑΘΙΤΙΚΑ   ΤΡΑΟΥΔΙΑ   -   ΕΡΕΥΝΑ   ΚΑΙ   ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ   '' 


Περιέχεται   στο   βιβλίο  μου   :   ''   Σταχολόημα...   '',   (2018).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου